9 Latynosów, O Których Powinieneś Się Uczyć Na Lekcjach Historii

2024 Autor: Steven Freeman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 08:19

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany na HelloGiggles.com.

Marzec to Miesiąc Historii Kobiet iz tej okazji chcielibyśmy stworzyć przestrzeń dla wszystkich zapomnianych historii kobiet. Dla kobiet, które zasługują na miejsce w naszych podręcznikach. Dla kobiet, których głosy powinny rozbrzmiewać. Ten utwór - tylko jeden z serii - jest dla nich.

Wiele zawdzięczamy kobietom, które przyszły przed nami i wybrukowały ścieżki, którymi wcześniej nie było. Chociaż lista ta nie jest wyczerpująca, obejmuje niektórych Latynosów / Latynosów, którzy odcisnęli piętno na historii (i niektórzy, którzy wciąż walczą o ważne sprawy). To oda do ich pracy, a także sposób na inspirację, wezwanie do członków społeczności Latinx pozbawionych praw wyborczych, aby podążali za własnymi marzeniami i wywarli wpływ.

Wiele z wymienionych poniżej kobiet nie wstrząsnęło sprawami bez odrobiny krytyki ze strony rządu i opinii publicznej - ale mimo to odegrały ważną rolę w pokazaniu, że kobiety mogą coś zmienić.

1. Eva Perón (1919-1952)

Eva Perón służyła jako Pierwsza Dama Argentyny od 1946 do 1952 roku i pozostawiła po sobie spuściznę, która zainspirowała musical Evita (który zainspirował adaptację filmową z Madonną w roli głównej). Jest powód, dla którego jej życie zainspirowało obu. Jako Pierwsza Dama pracowała, by służyć biednym i potrzebującym.

Jeden z jej największych wkładów: stworzenie Partido Peronista Femenino, czyli Partii Kobiet Peronistów. Perón odegrał kluczową rolę w Argentynie, ostatecznie dając kobietom prawo głosu. W 1951 roku ogłosiła swoją kandydaturę na wiceprezydenta, ale ostatecznie wycofała się z wyścigu. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o jej życiu, możesz odwiedzić Museo Evita w Buenos Aires, gdzie możesz zdobyć wiedzę na temat jej historii, a nawet zobaczyć niektóre z jej strojów (zdarzyło się, że miała też nienaganny styl).

2. María Félix (1914-2002)

W nekrologu z 2002 roku The Guardian nazwał meksykańską aktorkę María Félix „wcieleniem silnej, seksualnej kobiety, która mimo wszystko zostanie oswojona przez machismo pod koniec filmu”. W latach czterdziestych Felix stała się ikoną filmu - mimo że działała w patriarchalnym okresie filmowym, dała się odczuć. Weźmy na przykład niektóre filmy, w których zagrała, jak Doña Diabla („Diabeł jest kobietą”), La Mujer Sin Alma („Kobieta bez duszy”) czy La Devoradora („Pożeracz”). Była znana z odmawiania pracy w Hollywood, ponieważ nie chciała przyjmować stereotypowych ról. W 1993 roku opublikowała autobiografię All My Wars.

3. Gloria E. Anzaldúa (1942-2004)

Gloria E. Anzaldúa służyła jako ważna ikona dla queerowych feministek kolorowych. Pięknie pisała o tożsamości, najbardziej znana z eseju „La Prieta” i książek takich jak Borderlands / La Frontera: The New Mestiza. Była także redaktorką ważnego tekstu zatytułowanego „This Bridge Called My Back: Writing By Radical Women of Colour”, który zdobył nagrodę American Book Award Before Columbus Foundation. W 1991 roku zdobyła stypendium National Endowment for the Arts.

Jej spuścizna żyje dzięki nagrodom, takim jak nagroda Gloria E. Anzaldúa przyznana przez American Studies Association dla niezależnych naukowców.

4. Pura Belpré (1899-1982)

Przez 45 lat Pure Belpré pracował dla Biblioteki Publicznej w Nowym Jorku z misją: zróżnicować publiczność, do której docierała biblioteka. Jako pierwsza latynoska bibliotekarka zdała sobie sprawę z potrzeby programowania, ale także bardziej różnorodnej literatury. Następnie w 1932 roku napisała swoją pierwszą książkę dla dzieci.

Portorykański pisarz, gawędziarz, lalkarz i bibliotekarz jest inspiracją dla pisarzy kolorowych. Nagroda Pura Belpré podtrzymuje jej spuściznę - jest przyznawana co roku „latynoskiej / latynoskiej pisarce i ilustratorce, której praca najlepiej przedstawia, potwierdza i celebruje latynoskie doświadczenie kulturowe w wybitnym dziele literackim dla dzieci i młodzieży”.

5. Dolores Huerta (1930-obecnie)

Większość ludzi wie o Dolores Huerta dzięki jej pracy z Césarem Chávezem, ale jej historia dotyczy o wiele więcej. Huerta założyła Stowarzyszenie Pracowników Rolnych, jeszcze zanim połączyła siły z Chávezem, aby stworzyć Krajowe Stowarzyszenie Rolników. Jej wysiłki doprowadziły do ustanowienia federalnego programu pomocy „Pomoc rodzinom z dziećmi na utrzymaniu” (AFDC) i pomogły w ustanowieniu ustawy o stosunkach pracy w rolnictwie.

W 2012 roku prezydent Obama przyznał jej Prezydencki Medal Wolności. Teraz, mając 80 lat, Huerta nadal walczy o ważne kwestie, takie jak imigracja, zdrowe odżywianie i nie tylko. Na początku tego roku Sundance dokonał oficjalnej selekcji filmu Dolores.

6. Rigoberta Menchú (1959-obecnie)

Laureat Pokojowej Nagrody Nobla z 1992 r., Rigoberta Menchú Tum, dorastał w kulturze Quiché, rodzimej gałęzi kultury Majów w Gwatemali. Ona i jej ojciec należeli do Komitetu Związku Chłopskiego, aby bronić swojej ziemi (społeczności Majów były wysiedlane po przejęciu władzy przez wojska Gwatemali w 1954 r.). Menchú straciła ojca, brata i matkę na rzecz wojska i sił bezpieczeństwa. Zaczęła działać na rzecz praw kobiet i ludów tubylczych i założyła pierwszą partię WINAQ kierowaną przez rdzennych mieszkańców. Dziś nadal opowiada się za prawami rdzennej ludności, aktywnie przemawiając na ten temat do wielu odbiorców.

7. Ellen Ochoa (1958-obecnie)

W 1993 roku dr Ellen Ochoa przeszła do historii jako pierwsza Latynoska, która wyruszyła w kosmos na misję STS-56 na pokładzie Discovery. To doniosłe wydarzenie jest tak ważne dla inspirowania młodych Latynosek z wielkimi marzeniami. Ochoa nadal wyróżnia się jako dyrektor Johnson Space Center, gdzie jest pierwszą reżyserką pochodzenia latynoskiego i dopiero drugą reżyserką. I jeszcze jedno: ma trzy patenty.

8. Ileana Ros-Lehtinen (1952-obecnie)

W 1989 roku Ileana Ros-Lehtinen została pierwszą latynoską kobietą, która służyła w Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych. Urodzona w Hawanie Ros-Lehtinen pracowała na rzecz wspierania takich spraw, jak ustawa o przemocy wobec kobiet. Odegrała kluczową rolę w uchwaleniu ustawy o przywróceniu stanu zdrowia kobiet pilotów sił powietrznych w Arlington, która oznaczała, że piloci sił powietrznych kobiet (WASP) otrzymają w pełni wojsko zaszczyty, na jakie zasłużyli. Ros-Lehtinen nie jest pozbawiona krytyków i ostatnio pojawiła się w wiadomościach ze względu na jej poglądy na temat opieki zdrowotnej.

9. Ana Mendieta (1948-1985)

Prowokująca i kultowa artystka, kubańsko-amerykańska artystka Ana Mendieta jest ważną postacią w historii sztuki współczesnej. Najbardziej znana ze swoich fotografii przyrodniczych (jak kultowy obraz „Drzewo życia” z 1976 roku), Mendieta zajmowała się także sztuką performance, wideo, malarstwem i nie tylko. Mendieta ściśle współpracował z ciałem; nie bała się, często używała krwi w swoich pracach, by zachęcić widzów do dokładniejszego przemyślenia kwestii przemocy wobec kobiet. Mendieta spotkała przedwczesną śmierć, ale jej spuścizna żyje dalej na drodze, którą stworzyła dla feministycznych artystek.