Norma Torres Dzieli Się Swoją Podróżą Od Bycia Imigrantką Dziecięcą Do Członkostwa W Kongresie

2024 Autor: Steven Freeman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 08:19

Jako jedyna urodzona w Ameryce Środkowej przedstawicielka w Kongresie Stanów Zjednoczonych, Norma Torres jest żywym dowodem amerykańskiego snu. Teraz reprezentująca 35. okręg kongresowy Kalifornii podróż Torres do polityki rozpoczęła się z poczuciem niepewności, kiedy w wieku 5 lat wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych z rodzinnej Gwatemali. „Moja historia imigranta nie różni się zbytnio od wielu dzieci, które widzimy w ochrona graniczna dzisiaj”, mówi People CHICA. „Przyjechałem tu z wujem. Moja mama była bardzo chora, miała chorobę serca, była w szpitalu i poza nim. To było podczas wojny domowej w 1970 roku w Gwatemali, a moi rodzice po prostu nie widzieli dla mnie tam przyszłości. Nie wyobrażam sobie takiej decyzji dla mojego dziecka, ale moi rodzice zdecydowali, że mogę przyjechać i dać mi szansę na odniesienie sukcesu”.

Torres wspomina, że jej rodzice powiedzieli jej, że „jedzie na wakacje” ze swoim wujem, ale wróciła do kraju dopiero kilkadziesiąt lat później, kiedy na początku tego roku podróżowała do krajów Trójkąta Północnego w Ameryce Środkowej z przewodniczącą Izby Nancy Pelosi w nadziei, że „zajmie się prawdziwymi przyczynami migracji imigrantów, które obserwujemy na naszej południowej granicy”. Oprócz pomocy w zakończeniu separacji rodzin imigrantów, Torres walczy o zmianę negatywnego dialogu na temat imigrantów w Ameryce. „Niektórzy postrzegają ich jako najeźdźców, mimo że są ludźmi, którzy bardzo cierpią”, mówi o rodzinach uciekających przed korupcją polityczną, prześladowaniami i przemocą w Ameryce Środkowej. „Wracając do kraju, w którym się urodziłem, kraju, który opuściłem w bardzo młodym wieku,z przewodniczącym Izby [i innymi kolegami] - to jest tak potężne”.

Kongresmenka Norma Torres przemawia obok Mówczyni Nancy Pelosi w Mexico City.

Widzi siebie w przerażonych oczach dzieci, które spotkała w ośrodkach zatrzymań na granicy z USA. „Kiedy patrzę na te dzieci, jest to dla mnie bardzo emocjonalne, ponieważ widzę w nich siebie” - mówi. „Kiedy słyszę, jak dzieci mówią:„ Byłam tu z mamą, wujem lub babcią, a oni nas rozdzielili”, myślę:„ To mogłem być ja”. Łzy, kiedy wspomina 11-letnią starego chłopca, którego spotkała w areszcie i powiedział jej: „Niech cię Bóg błogosławi”. „Jestem członkiem Kongresu, jesteś w małej klatce, Bóg wie, co się z tobą stanie, a ty mi mówisz:„ Niech mnie Bóg błogosławi?”- wspomina. „Dla mnie bardzo trudno to zobaczyć. Powodem, dla którego tu przyjeżdżają, jest to, że po prostu chcą okazji odnieść sukces”.

Norma Torres z synami w Kalifornii.

Jej własna droga do zostania liderem w amerykańskiej polityce rozpoczęła się nieoczekiwanie. „Byłem dyspozytorem 911 w LAPD. Pewnej nocy, pracując na nocnej zmianie, odebrałem telefon od 11-letniej dziewczyny, która została zamordowana z rąk wuja”- wspomina Torres. „Słyszałem jej krzyki. Jej ostatnie słowa brzmiały: „Wuju, proszę, nie zabijaj mnie”. Słyszałem, jak jej głowa została uderzona o ścianę i pięć strzałów, które nastąpiły po jej zakończeniu, zakończyły jej życie. To historia, o której bardzo trudno jest opowiedzieć”. Wciąż dusi się wspomnieniem tego wezwania, ale to pomoże jej znaleźć misję. „Choć brzmi to przerażająco, to, co było dla mnie tak osobiste i motywujące - i zmieniło moje życie - to fakt, że czekała 20 minut, aż odpowiem na jej wezwanie o pomoc. To, że ktoś musiał czekać 20 minut, a potem stracić życie, było dla mnie czymś, z czym nie mogłam żyć”- mówi. „Postanowiłem działać. Byłam mamą piłkarską. Przeszedłem od bycia osobą odłączoną od wszelkich kwestii politycznych w naszej społeczności do nagle zeznania przed komisją bezpieczeństwa publicznego. Nauczyłem się lobbować na rzecz społeczności, której służyłem. To doświadczenie zmieniło tę małą piłkarską mamę w kogoś, kto znalazł jej głos siłą”.””

Norma Torres przed laty ze swoimi dziećmi w Kalifornii, zanim rozpoczęła karierę polityczną.

Torres mówi, że udało jej się uzyskać jedność. „Mogą wyjść i głosować, mogą pisać listy do swoich przedstawicieli. Tak wiele mogą zrobić, by stanąć w obronie człowieczeństwa tych dzieci, które są kradzione każdego dnia”.

Zależy jej również na motywowaniu większej liczby Latynosów do zaangażowania się w politykę. „Polityka jest celowo trudna. Dla kobiet jest to trudne, ale szczególnie dla Afroamerykanów i Latynosów jest to trudniejsze. Ale potrzebujemy was w polityce, potrzebujemy was jako prezesów, którzy są odpowiedzialnymi liderami firm, potrzebujemy, żebyście mówili głośno”- podkreśla. „Kiedy pozbawiamy dziecka człowieczeństwa tylko dlatego, że puka do naszych drzwi, mówiąc:„ Daj mi szansę przeżyć kolejny dzień”, gwarantuję ci, że twoje dziecko będzie następne. Społeczeństwo jako całość i Amerykanie nie mogą sobie na to pozwolić. Nie robiłbym tego, gdyby na końcu tego wszystkiego nie było tęczy. Jest tak wiele rzeczy, które możemy zrobić jako członkowie Kongresu i prawodawcy, a mianowicie zajmowanie się sprawami, którymi ktoś inny może się nie przejmować. Jestem jedynym Amerykaninem z Ameryki Środkowej w Kongresie. Jestem jedynym członkiem Kongresu urodzonym w Gwatemali. Jeśli jesteś Latynoską i chcesz zająć się polityką, przestań patrzeć na siebie w lustrze i czekać, aż ktoś powie ci, że masz kandydować na urząd. To jest twój czas”.