Wskazówki Od Dyrektora Operacyjnego Facebooka

2024 Autor: Steven Freeman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 08:19

Sheryl Sandberg, dyrektor operacyjny Facebooka, doskonale wie, jak to jest odrobić dużą stratę. Podczas wakacji w 2015 roku z mężem Dave'em Goldbergiem w kurorcie w Meksyku nagle zmarł na zawał serca podczas ćwiczeń w hotelowej siłowni. W ciągu kilku minut świat bestsellerowej autorki Vayamos Adelante (hiszpański w stylu vintage) rozpadł się, gdy straciła miłość swojego życia.

W swojej nowej książce Option B: Facing Adversity, Building Resilience, and Finding Joy (Knopf) - do sprzedaży teraz w księgarniach i online - Sandberg i psycholog Adam Grant udzielają nieocenionych rad osobom, które przechodzą kryzys i szukają promyk nadziei.

Co byś poradził komuś, kto jest teraz w ciemności i szuka światła na końcu tunelu?

„W pierwszych dniach nie tylko ból był druzgocący, ale także myśl, że nigdy się nie poprawi. Nadal czuję dużo smutku, ale już teraz, dwa lata później, wiem, że mam chwile czystej radości. Kiedy moja córka mnie przytula, kiedy mój syn się śmieje, nie usuwa to bólu związanego z brakiem Dave'a, ale to są radosne chwile. Sama wiedza, kiedy wszystko jest tak okropne, że znów poczujesz czystą radość, jest głównym powodem, dla którego napisałem tę książkę i tym, co chciałbym powiedzieć każdemu. Musisz w to uwierzyć”.

Co pomogło ci wyleczyć i odnaleźć tę radość?

„Wina osoby, która przeżyła, jest bardzo realna. Czujesz się winny, że żyjesz, że żyjesz, kiedy druga osoba już nie może. Adam [mój współautor] przekonał mnie, że jeśli nie znajdę ponownie radości, moje dzieci też nie. Mój szwagier powiedział mi: „Dave chciał tylko, żebyś ty i twoje dzieci były szczęśliwe. Nie odbieraj mu tego teraz, kiedy nie żyje. Myślałem o tym. Ważne jest pozwolenie sobie na ponowne odczuwanie radości. Aby to osiągnąć, musisz podjąć przemyślane kroki. Jedną z najmądrzejszych wskazówek, jakie mi dali, jest napisanie szczęśliwych chwil w gazecie, dzięki czemu można je zauważyć w ciągu dnia”.

W jaki sposób twoje dzieci pomogły ci leczyć i czego nauczyłeś się z tego doświadczenia?

„Jestem z nich taka dumna. Mają perspektywę, empatię i smutek, ale przezwyciężają to. Przechodzą przez to, będąc szlachetnymi dla siebie i szlachetnymi dla innych. Teraz patrzę na moich przyjaciół i mówię: „Chcę tylko, żebyś wiedział, że cię kocham”. Uczucie „A co, jeśli nie powiem, że to mnie atakuje? A jeśli tej osoby już nie ma? Ostatnią rzeczą, jaką powiedziałem Dave'owi, było „Zasypiam”. Chciałbym wrócić i to zmienić, ale nie mogę. Znalezienie sposobów wyrażania wdzięczności jest bardzo ważne”.

Wspomniałeś, że dniem tego wywiadu byłaby rocznica twojego ślubu z Dave'em. Jak upamiętniasz tę datę?

„Dzień, w którym postanowiłem świętować, to ich urodziny, więc każdego 2 października razem z dziećmi bierzemy udział w turnieju pokerowym, w którym wszystkie dzieci grają w pokera na ich cześć. Nie mogę świętować dnia jego śmierci ani dnia, który byłby naszą rocznicą, ale staram się być wdzięczny za lata, które mieliśmy, zamiast żałoby. Mogę spróbować czuć się szczęśliwy przez te 11 lat, które mieliśmy. Świętuję dzień, w którym urodził się wspaniały człowiek”.

W książce opowiadasz historie innych ludzi, którzy okazali się odporni. Czy te historie mają wspólny wątek, który je łączy?

„Częścią książki są historie niesamowitych ludzi, którzy stawili czoła różnego rodzaju przeciwnościom. Mamy w książce historie ludzi, którzy zostali porzuceni przez rodziców w bardzo młodym wieku, ludzi, którzy doświadczyli przemocy, terroryzmu i wojny, którzy stracili pracę lub dziecko. Jest tyle przeciwności, że nie wszystkie historie kończą się szczęśliwie, ale w każdym z nas jest ta wspaniała część. Nigdy nie lekceważ zdolności ludzi do wytrwania. Jest światło w ludziach, którzy nie gasną i wychodzą z kryzysu z większym rozsądkiem, radością i odpornością. Te historie dodają mi siły”.