Kobieta, 21 Lat, Która Wyłupiła Oczy Pod Wpływem Narkotyków, Mówi Prawie Rok Później: „Nie Mogę Się Poddać”

2024 Autor: Steven Freeman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 08:19

Prawie rok temu Kaylee Muthart przeraziła świat, gdy wyłupiła sobie oczy podczas epizodu psychotycznego wywołanego metamfetaminą. Szalona halucynacja podczas incydentu z 6 lutego, 21-latka z Anderson w Południowej Karolinie wyrwała własne gałki oczne, ściskając je w dłoniach, podczas gdy zszokowany obserwator próbował ją powstrzymać.

Muthart nie spał przez prawie 48 godzin, parskając i wstrzykując miksturę skażonej metamfetaminy. „Narkotyki odbierają twoje lęki i przekonania i wzmacniają je” - mówi LUDZIOM. „Myślałem, że muszę oderwać oczy, aby przeżyć i uratować świat”.

I przeżyła, ale jej podróż była żmudna. To był rok wyciszania nienawidzących i oswajania samooskarżenia, nauki manewrowania w świecie ciemności, przekierowywania celów i zastanawiania się, komu może zaufać w swoim nowym życiu.

„Dostała drugą szansę” - mówi matka Mutharta, Katy Tompkins. Psychicznie i fizycznie Kaylee zaszła tak daleko. Bierzemy jeden dzień na raz, ale każdy z jej dni staje się lepszy. Jej myśli są bardzo zorientowane na cel, a teraz całkowicie rozumie swoją ścieżkę. Częścią tej ścieżki jest pomoc ludziom w jej historii”.

Po tym odcinku Muthart spędził tygodnie w szpitalu psychiatrycznym. Przeszła operację przygotowania oczodołów pod przyszłe protezy i ukończyła miesięczny program leczenia szpitalnego. Uważa się za wracającą do zdrowia uzależnioną i mówi, że nie było jej aż tak trudno osiągnąć trzeźwość, ponieważ „narkotyki coś mi odebrały, a kiedy zostaniesz spalony przez ogień, nauczysz się nie wracać”.

W domu, teraz ze swoją rodziną, Muthart „uczy się wszystkiego od nowa” - mówi. „Staram się wszystko robić sam. Jeśli zostanę zraniony w tym procesie, to po prostu się uczę”.

Jej codzienna rutyna to głównie „sprawy domowe” - mówi. Używa funkcji o nazwie VoiceOver, aby poruszać się po swoim telefonie („szybciej niż mogę korzystać z własnego telefonu” - mówi Tompkins) i ogląda filmy za pomocą ścieżki narracyjnej zwanej audiodeskrypcją. Rozmawia z mamą i, używając laski z czerwoną końcówką, przez większość niedziel chodzi do kościoła.

Robi własną kawę i nadal potrafi przerzucić jajko na patelni. Nauczyła się grać na pianinie i ćwiczy piosenki Coldplay „Clocks” i „The Scientist” na klawiszach swojej siostry. Mówi, że najważniejszym wydarzeniem w tym roku była gra na gitarze i śpiewanie w jej grupie odwykowej.

Kaylee Muthart przed odcinkiem 6 lutego

„Jestem żądny przygód i nie mogę się po prostu poddać” - mówi Muthart. „Idź na całość lub idź do domu”.

Opisuje, jak straciła trzy bramki w koszykówce w ciągu ostatnich kilku miesięcy - „ustawili mnie idealnie na linii rzutów wolnych” - a ostatnio jeździła na rowerze z koleżanką biegnącą przed motocyklem, wzywając Mutharta.

Córeczka Mutharta, którą urodziła w wieku 18 lat, jest jasnym punktem. Dziecko mieszka z przyjacielem rodziny, ale Muthart mówi, że rozmawiają codziennie i odwiedzają go, gdy Muthart może podwieźć się do domu dziecka. „Ona jest moim słońcem” - mówi Muthart.

Tompkins opisuje swoją córkę jako osobę o wielkim sercu, odpowiedzialną i zdeterminowaną. „Kiedy coś postanowi, robi to. To dziewczyna, która kupiła własny samochód za pieniądze zarobione na pracy - zanim jeszcze dostała prawo jazdy”.

Mówi, że próbuje skupić się na przyszłej niezależności swojej córki. Na początku 2019 roku Muthart będzie chodzić do szkoły dla niewidomych przez osiem do 16 tygodni, gdzie nauczy się „robić wszystko, co niewidome” - mówi. Utworzono również stronę GoFundMe, aby wspierać Muthart w jej wyzdrowieniu.

Jednak rzeczywistość jest gorzka. „Dla matki to jest jak: 'Dlaczego? Dlaczego ona?”- mówi Tompkins. „Tak duży potencjał, tak piękny. A jej oczy - były jak ocean - widać było w nich jej emocje”.

Ze swojej strony Muthart mówi, że zaakceptowała swoją ślepotę. „Jeśli tego nie zrobisz, nigdy nie będziesz szczęśliwy. Zaakceptuj to, przeanalizuj i pozwól sobie poczuć to, co czujesz. Płaczę. Niewiele, ale butelkuję to i wypuszczam”.

Chciałaby już w przyszłym roku przejść operację oka, aby założyć protezę, zamieszkać ze współlokatorką i nauczyć się być matką swojego dziecka jako niewidoma. Na dłuższą metę wyobraża sobie siebie jako mówcę motywacyjnego lub muzyka. Może chciałaby napisać książkę. Jednak w dużej mierze porzuciła swoje dziecięce marzenie o zostaniu biologiem morskim.

„Część, która najbardziej mi się w tym podobała” - oglądanie orków i delfinów przecinających wodę - „już nie ma” - mówi.