Powieść Armando Correi The Daughter's Tale Wychodzi Po Angielsku 7 Maja

2024 Autor: Steven Freeman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 08:19

Redaktor naczelny People en Español, Armando Correa, ma dodatkowy kłopot, który może cię zaskoczyć. Kiedy nie nadzoruje kultowego, podwójnego wydania magazynu „50 najpiękniejszych ludzi Bellos”, bada mało znane, ale epickie zbrodnie z historii nazistowskich Niemiec i II wojny światowej, korzystając z osobistych narracji o niesamowitych postaciach na przestrzeni dziesięcioleci.

Jego najnowsza powieść, The Daughter's Tale, ukaże się w języku angielskim 7 maja. Historia, która łączy Berlin 1939 z Nowym Jorkiem w 2015 roku, oparta jest na prawdziwych wydarzeniach i pokazuje, jak Holokaust nadal wpływa na rodziny i życie po dziś dzień. Jest to druga część trylogii, która rozpoczęła się od zbadania często pomijanego epizodu z udziałem statku Saint Louis, przewożącego ponad 900 żydowskich uchodźców europejskich, który został odrzucony przez kubańskich urzędników. W swojej pierwszej książce Correa, The German Girl, skupił się na życiu 28 Żydów, którym pozwolono pozostać na Kubie (tam, gdzie urodził się Correa). Ta powieść ma również podzieloną strukturę, która nawiązuje do współczesnych potomków, którzy wciąż mają do czynienia z wydarzeniami sprzed ponad 70 lat.

W The Daughter's Tale Correa powraca do innego mniej znanego nazistowskiego okrucieństwa w okupowanej Francji, masakry Oradour sur Glane. W tej historii Amanda Stenberg jest niemiecką Żydówką uciekającą przed nazistami ze swoimi dziećmi po zabraniu męża, podczas gdy 80-letnia Elise Duval, mieszkająca w dzisiejszym Nowym Jorku, jest zmuszona pogodzić się ze swoją przeszłością po nagłym otrzymaniu listów w Niemiecki napisany przez jej matkę. Ostatnia część trylogii będzie zatytułowana Nocny podróżnik i skupi się na niemieckich programach eugenicznych.

Correa, który spędził ostatnie 12 lat w People en Español, rozpoczął karierę dziennikarską w Hawanie w 1988 roku. Jest jawnym gejem, wie coś o prześladowaniach, dorastał w czasach, gdy na Kubie obowiązywały prawa antygejowskie, a homoseksualiści byli sami. obozy koncentracyjne. On i jego partner, razem przez ponad 30 lat, przeprowadzili się do Stanów w 1991 roku. W swojej pierwszej (literaturze faktu) książce „In Search of Emma: Two Fathers, One Daughter and the Dream of a Family” (Rayo, Harper Collins, 2009), podróż ojca trójki w celu stworzenia nowego życia i rodziny w USA jest szczegółowo opisana.

Zdobywca nagród za wybitne osiągnięcia od National Association of Hispanic Publications i Society of Professional Journalism dał nam wgląd w jego osobistą inspirację dla powieści i proces pisania.

DZIEWCZYNA: Jak te historie, pomysł na trylogię, przyszły do ciebie? Co przyciągnęło cię osobiście do tej historii?

Armando Correa: Dorastałem na Kubie i pamiętam, że kiedy miałem 10 lat, moja babcia mówiła nam przy kolacji, że Kuba bardzo drogo zapłaci za to, co zrobiła żydowskim uchodźcom. Kiedy dorastałem, zrozumiałem, że miała na myśli tragedię w Saint Louis, o czym nigdy się nie mówi na Kubie. Moja babcia, córka hiszpańskich imigrantów, była w ciąży z moją matką, kiedy Saint Louis przybył do portu w Hawanie 27 maja 1939 r. Widząc, jak większość uchodźców na pokładzie została zmuszona do powrotu do Europy i w obliczu śmierci w nazistowskim obozy koncentracyjne wywarły na nią głęboki wpływ.

Co odróżnia te książki od innych historii o życiu zniszczonym przez nazistów i innych ocalałych z holokaustu? Kuba z pewnością się wyróżnia

W trzech powieściach chciałem zmierzyć się z wydarzeniami historycznymi, o których dawno zapomniano. Wszystkie były historiami z udziałem nazistów, w które zamieszane były kraje takie jak Kuba, USA, Kanada i Francja, z których wszystkie w pewnym sensie były również odpowiedzialne za los tak wielu.

Jak wyglądał Twój proces badawczy? Czy było podobnie w przypadku pierwszych dwóch książek?

Obie powieści wymagały lat badań. Po pierwsze, odmówiłem rozmowy z osobami, które przeżyły MS Saint Louis, dopóki nie skończyłem pisać książki i nie pojechałem do Berlina, Auschwitz i Hawany. W przypadku The Daughter's Tale postąpiłem odwrotnie: najpierw poszedłem do Oradour sur Glane, a potem całkowicie zanurzyłem się w książce. Były to dwa zupełnie różne procesy pisania. W Niemce, mojej pierwszej powieści, akcja dzieje się w Nowym Jorku, Berlinie i Hawanie. Paryż jest wymieniany tylko na marginesie. Ta powieść tak naprawdę dotyczyła tego, co stało się z 28 pasażerami MS Saint Louis, którym pozwolono wysiąść w Hawanie. Ale co stało się z pozostałymi 900 żydowskimi uchodźcami, którzy zostali zmuszeni do powrotu do Europy? W tej drugiej powieści chciałem przyjrzeć się losowi niektórych pasażerów, którzy wylądowali we Francji.

Jak powiedziałbyś, jaki związek ma The Daughter's Tale z bieżącymi wydarzeniami?

Ten strach, jaki odczuwamy przed innymi, przed tymi, którzy są inni, jest istotą The Daughter's Tale, opowieści o miłości i nadziei na przekór wszystkiemu. Matka musi podjąć drastyczną decyzję i uciekać się do porzucenia, aby ocalić córkę w świecie, który odrzuca innych, tych, których uważa za „nieszablonowych”, tych, którzy chcą narzucić doskonałość, równowagę.

Nie uczymy się z historii; mamy tendencję do popadania w zapomnienie. Dzień, w którym zaakceptujemy, że wszyscy jesteśmy różni - i szanujemy te różnice, zamiast próbować przypisywać im imiona i wartości - jest dniem, w którym ostatecznie możemy porzucić trującą ideę „innego”.